Nieuw bouwplan Leger des Heilslocatie
Het gaat er dan toch van komen, de bebouwing van de voormalige locatie van het Leger des Heils. Een complexe bouwlocatie in de Delftse binnenstad, waar omwonenden en gemeenteraadsleden in 2011 door de omstandigheden gedwongen veel tijd in hebben geïnvesteerd. En opnieuw lijkt de gemeente zich niet van haar beste kant te laten zien als het gaat om het wegen van belangen van omwonenden. Waar is het lerend vermogen?
Hoe zat het ook al weer? Een projectontwikkelaar had in 2009/2010 een plan gemaakt, in nauw overleg met ambtenaren. Achteraf lijkt het alsof partijen zo druk bezig waren om met elkaar de randvoorwaarden te verkennen, dat vergeten werd te vragen wat omwonenden nu zelf van het plan vonden als het ging om de ruimtelijke inpassing op het binnenterrein: “beginspraak” werd voor het gemak overgeslagen. Dit plan zonder beginspraak werd vervolgens vertaald in een bestemmingsplan, en het ontwerp werd ter visie gelegd.
De gemeenteraad realiseerde zich dat er hier iets mis was gegaan toen de publieke tribune vol zat bij de eerste behandeling van het plan in de commissie en een reeks insprekers zich meldden. Na behandeling in twee rondes in de raadscommissie en een bezichtiging ter plekke met ballonnen die de bouwhoogte aangaven werd een salomonsoordeel geveld. De raadsleden zaten enerzijds in hun maag met ambtelijke toezeggingen die aan de ontwikkelaar waren gedaan, mede omdat velen waardeerden dat hij het initiatief nam om deze locatie aan te pakken. Anderzijds vonden velen dat het plan onvoldoende rekening hield met omwonenden. Uiteindelijk werd een onderdeel van het plan, het dichtbouwen van een balkon van een van de omwonenden, geschrapt. Aan de aan de ontwikkelaar toegezegde bouwvolumes op het binnenterrein wilde de raad echter niet komen.
Gebouwd werd er vervolgens niet. Niet alleen stond de verkoop van de te bouwen woningen onder druk, ook een ultieme poging van de omwonenden om de Raad van State een oordeel te vragen was voor de ontwikkelaar reden geen haast te maken. Toen uiteindelijk de Raad van State het plan in stand liet, en het Leger des Heils de ontwikkelaar vroeg om de gebouwen te kopen (hij was nog geen eigenaar, er was slechts een koopoptie), moest deze het af laten weten, naar verluidt omdat hij de benodigde financiële middelen niet meer kon organiseren.
Inmiddels is het Leger des Heils in zee gegaan met een andere gegadigde en is het complex verkocht. De nieuwe eigenaar wil op een van de bouwvlekken op het binnenterrein een woning voor eigen gebruik gaan bouwen. Het maximale bouwvolume dat het bestemmingsplan biedt voor dit bouwvlak (ca 9 bij 19 meter met lessenaarskap van 5,50 aan de lage kant en 8 meter aan de hoge kant, wil hij echter niet gebruiken. De woning die aanvankelijk is ontworpen, wordt naar de zijkanten toe afgeschuind en respecteert de privacy van omwonenden beter dan het plan waarvoor het bestemmingsplan is gemaakt. Eind maart 2014 werd de aanvraag voor een omgevingsvergunning om te bouwen ingediend.
In tweede instantie is de nieuwe eigenaar echter door de gemeente teruggefloten. Het bestemmingsplan schrijft een lessenaarskap voor, en daar moet de eigenaar zich aan houden. De gemeente wil geen gebruik maken van de zogenaamde kruimelgevallenregeling die mogelijkheden biedt om afwijken van het bestemmingsplan (hier door bouwvolume weg te laten…) toe te staan. De eigenaar moest het plan aanpassen, en werd in feite door de gemeente gedwongen een plan te maken dat omwonenden als minder gunstig beoordelen. Inmiddels is een nieuwe aanvraag voor een omgevingsvergunning om te bouwen ingediend, voor dit gewijzigde plan.
De cruciale vraag in dit dossier: wiens belang wordt hier nu eigenlijk door de gemeente gediend? Wie het weet, mag het zeggen.
