Bomenleed aan Rietveld en Vlamingstraat
Moerascipressen en een kale kade Natuurlijk zijn er ook liefhebbers. Maar de moerascipressen die langs een deel van het Rietveld en de Vlamingstraat zijn geplant, zijn voor veel bewoners een bron van ergernis. En nog groter is misschien wel de irritatie over de kale kade die nu al een paar jaar het gezicht van de Vlamingstraat zuidzijde bepaalt.
Eind april 2010 (drie jaar geleden!) stuurde het ingenieursbureau van Stads- en Wijkzaken aan de bewoners een brief met de mededeling dat de bomen, flinke elzen, moesten worden gekapt voor het vernieuw van de kademuren. Begin mei 2010 gingen ze er allemaal aan, vanaf de brug halverwege tot aan het eind van de Vlamingstraat zuidzijde. In de gemeentelijke brief stond: “In de plannen zullen alle te verwijderen bomen worden vervangen door nieuwe bomen van hetzelfde soort als er op dit moment al staan. Deze bomen komen nagenoeg op dezelfde plaats”. Niet moeilijk, zou je denken.
Maar het liep anders. De elzen werden van de ene op de andere dag in de ban gedaan, als vernielers van wegdek en parkeerplaatsen. Er verschenen moerascipressen. Lijken niet echt op een els. Protest van bewonerszijde resulteerde erin dat het planten van de cipressen werd gestaakt, de wallenkant boomloos bleef, maar een oplossing bleef uit. Bewoners zochten contact met onder meer de Bomenstichting in Utrecht, die in februari 2011 een mailtje stuurde: “De Bomenstichting heeft haar kantoor aan de Oudegracht in Utrecht. Op de laaggelegen werven op ca. 20 cm boven het waterpeil staan heel veel soorten bomen, maar vooral: paardenkastanjes, platanen, linden. Geen van drieën vertoeven ze graag in de buurt van het waterniveau, toch staan ze er al decennia, soms meer dan een eeuw”.
Beetje vreemd dus: waarom groeien die bomen in Utrecht wel en in Delft niet? En het verdere commentaar was: “Als er in het verleden iepen stonden, dan zou je die opnieuw kunnen planten. Het is toch een stadsboom bij uitstek. Er zijn veel nieuwe klonen op de markt die resistent zijn tegen de iepziekte”.
Ook stadsbouwmeester Wytze Patijn, net benoemd, leverde commentaar: Bomen langs een gracht zijn misschien nog wel belangrijker voor het stadsbeeld of grachtenprofiel dan huizen. En moerascipressein horen niet thuis langs een gracht!
We leven nu in 2013. Het onderwerp “bomen op lage kades” leeft nog steeds. De gemeente heeft nu, bij het zoeken naar een oplossing, ook de Welstandscommissie om advies gevraagd. In ieder geval ziet de Welstandscommissie niets in moerascipressen. En ook niets in boombakken, waarmee de bomen op ‘een hoger plan’ zouden kunnen groeien. Dat was een oplossing die op zeker moment ook werd overwogen. In Gouda is dat gebeurd. Een zwarte of grijzige betonsteen werd daar gebruikt. Ook is geopperd om bakken van cortenstaal te fabriceren (dat is staal dat mooi roest). De Welstandscommissie is in Gouda poolshoogte gaan nemen, maar kwam met een negatief oordeel terug naar Delft. Ook het cortenstaal is afgekeurd. Bakken voor bomen, ze horen in een kwalitatief hoogwaardig grachtenprofiel niet thuis. Als elzen te hard groeien, vervang ze dan eerder, vond Welstand. Of kies voor een linde of een iep. En houd ze in toom met worteldoek.
De gemeente wil in ieder geval ook nog met de bewoners van Rietveld en Vlamingstraat in overleg. Wordt vervolgd. De olifant met de grote snuit, blaast dit verhaal nog even niet uit. Hij kan beter een paar andere klusjes zoeken.
